مهربان

 جانی دپ

با نام جان جکسون کریستو فردپ متولد9زون 1963در اونسبورو.کنتاکی بزرگ شده در میر امار فلوریدا .دانش اموخته دبیرستانی در میرامار فلوریدا.اخراج از دبیرستان در سن16سالگی.تشکیل گروهی راک در13سالگی نوازنده گیتار.با دیدن جانی دپ درنخستین فیلمهایش مانند (بچه ننه)بسیاری جذب اجرایشش شدند ولی معدودی اظهار داشتند که این مرد جوان یکی از عالیترین بازیگران و ستاره نسلش خواهد شد.همه نمی توانستند از گسترده پتانسیل هیجانات وشخصیت پردازی اش اگاه شوند.حودود پنج سال پس از( بچه ننه)او را در(دون زوان دومارکو)جفت مارلون براندو ونه کمتراز او می بینیم.موفقیت او از جهاتمختلف در هالیوود معاصر که به خشونت و جلو های ویزه در فیلمهای مشخص شده با اهمیت بسیاری به مردانگی شخصیت ستاره گانی  ماننده استالونوشوارتزینگر اشتهار دارد عجیب به نظر میرسدپر سنهای او بر روی ملا طفت حساسیت اسیب پزیروعاطفهبه همان اندازه ظرافت جسمی متمرکز شده است.این موضوع در( بچه ننه)اشکار بود ولی بیان قطعی خود را در(ادوارد دست قیچی)که همان سال ساخته شدبه دست اورد.

پرسونای(دست قیچی)با بافتی محکمتر در دو فیلم سال (بنی وجون)و(چه چیزی گیلبرت گریپ را می خورد)گسترش یافت .شاید او در فیلم (چه چیزی گیلبرت گریپ را می خورد)هم فکرترین کارگردان خود را به غیر از تیم برتون یافت.لاسه هالستروم فیلم سازی است که باحس ظریفی دپ را جفت وجور میکند.

سه فیلم کارگردانی شده در1994و1995اجرای شگفت اور را بدون هیچ خیانتی به کیفیت و ارزشی پرسونای      اولیه اش در بر دارد .اخرین فیلم این دسته(لحظه ای اززمان)فیلم ابلهانه وظاهر فریبی است که ارزش استعداد دپ را ندارد.(ادوود)(دون زوان دو مارکو)به همراه (گیلبرت گریپ)ممتاز ترین فیلم هایی است که دپ در انها بسیار دور رفته است.(ادوود)را با تیم برو تون دو باره پیوند داد وانها با همکاری  یکدیگر شخصیتی را رشت دادن که پرسونای (دست قیچی)را هم بزرگ می کرد وهم توسعه می داد.در(ادوود برتون) دپ مضحک. رقت اور. غم انگیز و در عین حال به طرز عجیبی الهام بخش است. دون زوان دو مارکو دپ در برخی مسیر ها کاملا موازی با ادوودش به طور قابل توجهی  به همان اندازه جسورانه است.دون زوان دپ به وسیله تقابل با دون جیوانی موزارت به بهترین حالت  می تواند مشخص شود.دوم موازات چهری استثنای وتا حدودی گیج کننده است که قرار دادهای فرهن گی دست وپاگیر را زیر پا میگزارد.او در ان واحد هم قهرمان وهم ضد قهرمان اپر است.دون زوان دپ با(ادوود) از این جهت متفاوت است که او قهرمان توهم نیست. او حقیقتا زندگی مردم را تغیر می دهد.این فیلم به زیبا ترین شکل پایهای اساسی جذابیت و پیچیدگی پرسونا. تقاضای اشکار و قوی تر کیب شده با زنانگی بنیادی بالقوه وبسیار زیاد را اشکار می کند.

                با قلم زانکو مححمدی نسب