معماری قاجار-پهلوی
معماری ایران از اواخر دوره قاجار و شروع دوره پهلوی دچار هرج و مرج و
آشفتگی شد در این دوران ما شاهد احداث همزمان ساختمانهایی هستیم که هر
کدام بیانگر یکی از مکاتب فکری دوره هایی مشخص از تاریخ ایران هستند :
کاخ مرمر به تقلید از معماری سنتی و عمارت شهربانی کل کشور به تقلید از
تخت جمشید و ساختمانهای بلدیه ( شهرداری ) و پستخانه به شمال و جنوب میدان
امام ( سپه ) به تقلید از معماری نئوکلاسیک فرانسه ساخته شدند . در این
دوره تلاش می شد که پیوندی بین سه طیف فکری به وجود آید : ساختماهای وزارت
امور خارجه ، اداره پست ، صندوق پس انداز بانک ملی را در واقع می توان به
عنوان نمونه این گونه ساختمانهای التقاطی نام برد . این گرایشهای متفاوت و
بعضا متضاد در معماری این دوره ناشی از اختلاف در گرایشهای سیاسی و
ایدوئولوژیک این عصر از تاریخ ایران است که ریشه در جریانهای عقیدتی –
سیاسی اواخر دوره قاجار و اوایل دوران پهلوی دارد . جریانهای مذکور را می
توان به سه دسته تقسیم کرد :
گروه اول ، سنت گرایان ، که اساس تفکر سیاسی و بینش دینی آنها هماهنگی دین
با سیاست و احیاء و توسعه سنتهای هزار ساله جامعه ایرانی بود . پرچمداران
این نهضت در آن برهه از زمان شیخ فضل الله نوری بود و بعد از ایشان سید
حین مدرس ادامه دهنده راه وی گشت .
گروه دوم ، غرب گرایان ، که اساس ذهنیت آنها ، به گفته تقی زاده ، بر تقلید از فرق سر تا انگشت پا از غرب در همه شئون اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی بود . هسته اصلی این گروه را تحصیل کردگان ایرانی تشکیل می دادند که تازه از اروپا به ایران برگشته بودند .
گروه سوم ، ملی گرایان ، که بنیاد فکری آنها بازگشت به عظمت امپراتوری هخامنشی و ساسانی بود . این گروه فرهنگ اسلامی و فرهنگ اروپایی را غیر ایرانی می دانستند و بعنوان جایگزین آنها بازگشت به فرهنگ آریایی دوهزار و پانصد ساله با دین و مذهب بود . که این امر ناشی از جریانهای به اصطلاح روشنفکرانه مادی گرایی و توسعه و ترویج نظریات سوسیالیسم و مارکسیسم در بین طبقه تحصیل کرده اروپا بود . این دو جری فکری اثبات خود را در تخریب آثار گذشته می دید و سعی داشت هر چه را بوی گذشته می داد از بین ببرد .
ادامه مقاله در ادامه مطلب
شب را باید پیمود